هر یک‌شنبه ساعت ۱۱ صبح، مراسم دعای صبحگاهی یا عشای ربانی برگزار می‌شود.

به کلیسای چلتنهام مینستر خوش آمدید.
از اینکه به ما سر زدید سپاسگزاریم، امیدواریم لحظات خوشی را در اینجا سپری کنید

شما در قدیمی‌ترین بنای شهر چلتنهام ایستاده‌اید.
مسیحیان بیش از ۸۰۰ سال است که در این مکان عبادت می‌کنند.
این کلیسا، کلیسای پاریش (محلی) چلتنهام است و در سال ۲۰۱۳ عنوان "مینستر" را دریافت کرد.
"مینستر" عنوانی افتخاری است که به کلیساهای دارای اهمیت ویژه در انگلستان داده می‌شود.
این راهنما شما را در یک بازدید از کلیسا همراهی خواهد کرد تا هم با تاریخ آن آشنا شوید و هم درباره مسیر ایمان شخصی خود بیندیشید.

به کلیسای چلتنهام مینستر خوش آمدید.

  • گرچه بسیار قدیمی به نظر می‌رسد، اما این یک نسخه بازسازی‌شده مربوط به دوره ویکتوریایی از حوض تعمید باستانی است.
    در سال ۱۸۵۹، زمانی که کلیسا برای مرمت بسته شده بود، حوض تعمید اصلی به میخانه Sun Inn در خیابان اصلی چلتنهام (که اکنون تخریب شده) منتقل شد و در آنجا به عنوان آب‌خوری اسب‌ها مورد استفاده قرار گرفت

    حوض تعمید، آب مورد استفاده در مراسم تعمید را در خود نگه می‌دارد.
    این حوض در نزدیکی درِ ورودی قرار دارد تا نشان‌دهنده آغاز یک سفر باشد – تعمید یا غسل تعمید، آغاز یک سفر مادام‌العمر در ایمان برای پیروان عیسی مسیح را نشان می‌دهد

  • کتاب مقدس به ما می‌گوید که عیسی از هم‌نشینی و غذا خوردن با مردم لذت می‌برد.
    در اینجا می‌بینیم که عیسی شبِ پیش از آنکه بر صلیب کشیده شود، در کنار صمیمی‌ترین دوستانش، یعنی دوازده شاگرد خود، شام می‌خورد.

    در طول این شام مخصوص عید فِصَح، عیسی نان و شراب را برکت داد و به شاگردان گفت که این‌ها نمایانگر بدن و خون او هستند.
    مسیحیان در مراسم عشای ربانی نان و شراب را با یکدیگر سهیم می‌شوند تا به یاد آورند که عیسی برای نجات آن‌ها از گناه و مرگ جان خود را فدا کرد

    آیا می‌توانید یهودای اسخریوطی، شاگردی که به عیسی خیانت کرد، را پیدا کنید؟
    او دارای هاله‌ای به رنگ قهوه‌ای تیره است

  • (فضای اصلی و مرکزی کلیسا که نمازگزاران در آن گرد هم می‌آیند

    این بخش قلب ساختمان است.
    می‌توانید تصور کنید که هزاران نفر برای لحظات مهم زندگی‌شان از اینجا عبور کرده‌اند؟
    مراسم تعمید، ازدواج، تدفین و

    به این فکر کنید که چه تعداد دعا در این مکان خوانده شده است

    چرا برای یک لحظه توقف نکنید و آرامش این مینستر را احساس نکنید

    تعجبی ندارد که در طول قرن‌ها، این همه انسان برای گذراندن وقت با خدا به اینجا آمده‌اند

  • این پنجره، عیسی را نشان می‌دهد که از کوه زیتون نزدیک اورشلیم به آسمان عروج می‌کند

    عیسی رسته، خداحافظی آخر خود را با شاگردانش می‌گوید و به سوی خداوند، پدرش بازمی‌گردد.
    دو فرشته وعده می‌دهند که روزی عیسی بازخواهد گشت

    مسیحیان مشتاقانه منتظر روزی هستند که عیسی بازگردد تا همه نادرستی‌ها و بی‌عدالتی‌ها در جهان را اصلاح کند

    می‌توانید جای قدم‌هایی که عیسی پشت سر گذاشته است را پیدا کنید

  • این بخش در اصل ایوان و در ورودی کلیسا بوده است.
    به سقف زیبا نگاه کنید — آیا می‌توانید نقش‌ونگارهای پیچیده‌ای که شبیه ستاره‌ها هستند را ببینید؟
    این نوع سقف به دوران قرون وسطی برمی‌گردد — می‌توانید تصور کنید که ساخت آن چقدر برای سنگ‌تراشان زمان‌بر بوده است؟
    ما این را می‌توانیم به عنوان شیوه‌ای از ستایش خدا ببینیم

    هرگاه آسمان‌ها را می‌اندیشم، کاری که انگشتان تو آفریده‌اند،
    ماه و ستارگانی که قرار داده‌ای،
    انسان‌های فانی چیستند که به آن‌ها توجه می‌کنی،
    بندگان آدمی که به آن‌ها اهمیت می‌دهی؟»
    (مزامیر ۸:۳-۴)

  • بالای محل تعمید قدیمی، اتاقی قرار دارد که با یک راه‌پله مارپیچ بیرونی می‌توان به آن رسید.
    گمان می‌رود این اتاق در اصل محل اقامت کشیشان مهمان بوده است — احتمالاً جایی سرد و پر از باد برای اقامت!
    از سال ۱۷۲۹، اینجا محل مدرسه‌ای خیریه به نام «بلو کوت» بود که برای کودکان نیازمند تأسیس شده بود (دانش‌آموزان یونیفرم آبی می‌پوشیدند).
    مدرسه چلتنهام ابتدا در سال ۱۶۸۳ در خیابان اصلی تأسیس شد، زمانی که یک خیرمحلی به نام جورج تاونسند، سالانه ۴ پوند برای آموزش خواندن و نوشتن به کودکان فقیر اختصاص داد.

     در سال ۱۸۴۷، مدرسه به ساختمانی در خیابان دوونشایر منتقل شد؛ این ساختمان در سال ۱۹۹۳ به واحدهای مسکونی تبدیل گردید.

  • پرچم «ستارگان و نوارها» (Stars and Stripes) مربوط به دوران جنگ جهانی دوم است.
    این پرچم توسط سپهبد جان سی.اچ. لی از ارتش ایالات متحده و اعضای ستاد او به کلیسا اهدا شد؛
    آن‌ها در دوران جنگ در چلتنهام مستقر بودند و در مراسم‌های مذهبی کلیسای مینستر شرکت می‌کردند

    پرچم دوم، پرچم نظامی گردان نهم هنگ گلاسترشایر است و افتخارات نبردهای آن‌ها در جنگ جهانی اول بر روی آن نقش بسته است.
    این گردان در زمستان سال ۱۹۱۴ پیش از اعزام به جبهه‌های جنگ در فرانسه و بالکان، در چلتنهام مستقر بود

    پرچمی که میان این دو آویزان است، برای گردهمایی رهبران کلیسا که در سال ۱۹۲۸ در چلتنهام برگزار شد، طراحی و سوزن‌دوزی شده است

    هنگامی که به این یادگارهای جنگ نگاه می‌کنید، شاید بخواهید دعایی برای صلح در جهان امروز بخوانید

  • این پنجره زیبا کاملاً بی‌نقص به نظر می‌رسد، اما یک اشتباه عمدی در نقش آن وجود دارد تا به ما یادآوری کند که تنها خداوند کامل است.

    می‌توانید آن اشتباه را پیدا کنید؟
    این اشتباه در کوچک‌ترین شیشه‌هایی است که اطراف هشت پنل مرکزی قرار دارند

    در مرکز این پنجره، بره‌ای دیده می‌شود که با شمشیری سوراخ شده است.
    در کتاب مقدس، عیسی همچون بره‌ای توصیف شده که قربانی شده است.
    این تصویر نمایانگر فداکاری عیسی است، زمانی که بر روی صلیب جان داد تا ما بتوانیم برای گناهان و خطاهای‌مان آمرزش بیابیم

    کلمات نوشته‌شده در هشت پنلی که بره را احاطه کرده‌اند، از کتاب مکاشفه آمده‌اند؛ آخرین کتاب در کتاب مقدس:

    «شایسته است بره‌ای که کشته شد، تا قدرت، دولت، حکمت، قوت، حرمت، جلال و برکت را بیابد. آمین.»
    (مکاشفه، باب ۵، آیه ۱۲)

     

  • در اینجا زیر برج و منار کلیسا ایستاده‌اید — یکی از قدیمی‌ترین بخش‌های این بنا.
    نوک منار ۱۶۷ فوت (۵۱ متر) بالاتر از کف کلیسا قرار دارد.

    اگر به بالا نگاه کنید، یک دریچه گرد در سقف خواهید دید — از این دریچه برای بالا بردن یا پایین آوردن ناقوس‌ها به داخل یا خارج از ناقوس‌خانه استفاده می‌شود

    در برج، ۱۳ ناقوس وجود دارد که در سال ۲۰۱۷ ساخته شده‌اند.
    بزرگ‌ترین ناقوس، به نام تنور، وزنی بیش از یک تن دارد.
    هفت ناقوس قدیمی که به سال ۱۸۲۳ برمی‌گردند، در ناقوس‌های جدید بازیافت شده‌اند.
    به طور سنتی، ناقوس‌ها به مردم اطلاع می‌دادند که مراسم مذهبی در حال برگزاری است.
    امروزه هم در صبح‌های یکشنبه به صدا درمی‌آیند

  • لِک‌ترن میزی است که کتاب مقدس روی آن قرار می‌گیرد تا هنگام خواندن با صدای بلند در مراسم‌ها استفاده شود.

    مانند این یکی، اغلب به شکل عقابی با بال‌های باز هستند.
    گفته می‌شود این نماد یوحنا، شاگرد و یکی از چهار نویسنده انجیل است

    اگر گوش فرا دهیم، خداوند در کتاب مقدس با ما سخن می‌گوید

    می‌گوید.
    «کلام تو چراغی است برای قدم‌های من و نوری برای راه من.»
    (مزامیر ۱۱۹، آیه ۱۰۵)

  • این طولانی‌ترین یادبود در کلیسا است.
    این یادبود به کاپیتان هنری اسکلی‌کورن اختصاص دارد که چلتنهام را به عنوان شهر چشمه‌های آبگرم توسعه داد.
    او دو دوره به عنوان متصدی کلیسا (Churchwarden) خدمت کرد.
    همچنین عضو فعال مجمع کلیسا (Vestry) بود که در اداره کلیسا به کشیش کمک می‌کرد.

  • فرانسیس کلاوز در سال ۱۸۲۶ به عنوان کشیش کلیسای سنت مری منصوب شد و به مدت ۳۰ سال در اینجا خدمت کرد.
    او واعظی محبوب، مبلغی مشهور و شخصیتی نسبتاً جنجالی بود.
    در زمان حضورش در چلتنهام، چهار کلیسا، چهار مدرسه و یک کالج آموزش معلم تأسیس کرد که بعدها بخشی از دانشگاه گلاسترشایر شد.
    اما او همچنین مخالف سرسخت مصرف الکل، تنباکو، تئاتر و مسابقات اسب‌دوانی بود!
    در سال ۱۸۲۹، سخنرانی او درباره ضررهای مسابقات اسب‌دوانی احساسات شدیدی در میان جماعتش برانگیخت، به‌طوری که جلسه مسابقه در سال ۱۸۳۰ مختل شد.
    پیش از برگزاری مسابقه سال بعد، جایگاه تماشاچیان به آتش کشیده شد!

  • این قدیمی‌ترین لوح برنجی یادبود در کلیسا است و تصاویر حک‌شده قاضی ویلیام گرویل و همسرش مارجری را نشان می‌دهد.
    ویلیام شوالیه بود و مالک املاک و سرزمین‌های آرل کورت در چلتنهام بود.
    او در ۱۱ مارس ۱۵۱۳ در زمان حکومت هنری هشتم درگذشت.
    ویلیام ملکی را به ارث گذاشت که به‌عنوان وقف درآمدی سالانه معادل ۲۵ شیلینگ فراهم می‌کرد تا نان برای فقرا توزیع شود — که در ارزش امروزی حدود ۱,۱۱۲ پوند است.

    اگر خوب دقت کنید، می‌توانید ببینید ویلیام و مارجری چند پسر و دختر داشتند

  • اینجا جایی است که نان و شراب در مراسم عشای ربانی با دیگران تقسیم می‌شود.
    عیسی به پیروانش گفت که نان و شراب را به اشتراک بگذارند تا یادآور این باشد که او برای نجات ما از گناه و مرگ جان خود را فدا کرد.

    نگاه کنید به سمت راست میز — آیا آن حوضچه کوچک سنگی را در دیوار می‌بینید؟
    این حوضچه مربوط به سال ۱۳۵۰ است و به آن «پیسکینا» گفته می‌شود.
    اینجا جایی است که جام و ظرفی که در مراسم عشای ربانی استفاده می‌شد، شسته می‌شدند

    دقیقا کنار پیسکینا، نیمکتی سنگی قرار دارد که کشیش‌ها می‌توانستند در طول مراسم‌های طولانی کلیسا روی آن بنشینند و استراحت کنند

  • اگر به بالا نگاه کنید، می‌توانید ده فرمان را ببینید که روی دیوار نوشته شده‌اند تا جماعت بتوانند آنها را ببینند. خواندن آنها کمی دشوار است، اما می‌توانید آنها را در عهد عتیق، در کتاب خروج، فصل ۲۰ پیدا کنید.
    این فرمان‌ها راهنمای خداوند برای مردمش بود درباره نحوه زندگی کردن به روشی که او می‌خواست — راهنمایی که ما هنوز هم می‌توانیم دنبال کنیم.
    عیسی به پیروانش گفت که می‌توان راهنمایی‌های خداوند را در دو فرمان خلاصه کرد: محبت و احترام به خدا و محبت و مراقبت از دیگران همانطور که از خودمان مراقبت می‌کنیم.

Купіль
Вікно Тайної Вечері  Чи помітили ви Юду Іскаріота, учня, який зрадив Ісуса? Він має темно-коричневий німб.
Вікно Вознесіння
Кімната старої школи
Штандарти
Вікно-троянда
Дзвони і вежа
Кафедра
Френсіс Клоуз
Меморіал Ґревіля
Високий стіл

حالا که به پایان تور خود رسیده‌اید، شاید دوست داشته باشید چند لحظه‌ای بنشینید و در آرامش و سکوت نمازخانه استراحت کنید.
ممکن است بخواهید شمعی روشن کنید یا دعایی بنویسید

عیسی گفت: «ای کسانی که خسته و بار گران دارید، پیش من بیایید تا آرام یابید.»
(متی، باب ۱۱، آیه ۲۸

جدول زمانی

  • کلیسایی در چلتنهام وجود داشت که احتمالاً در همان جایی قرار داشت که امروز مینستر واقع شده است

  • در سرشماری دومسدی، کلیسای چلتنهام چندین کشیش و ۴۵ جریب زمین داشت.
    این کلیسا متعلق به صومعه سایرنسیستر بود

  • راهبان صومعه سایرنسیستر کلیسا را بازسازی کردند.
    کار آنها اساس بنای فعلی کلیسا را تشکیل می‌دهد

  • راهروهای جانبی، ایوان شمالی و سنگ‌کاری پنجره‌ها به ساختمان افزوده شدند

  • انحلال صومعه‌ها توسط هنری هشتم باعث تخریب صومعه سیرنسستر شد.
    زمین محل قرارگیری مینستر توسط تاج و تخت به سر هنری جرنینگهام اجاره داده شد که آن را به کشاورزی به نام توماس هیگز زیر اجاره داد.
    او در مراقبت از کلیسا بی‌توجه بود

  • کلیسا مورد بی‌توجهی قرار گرفت و متصدیان کلیسا گزارش دادند:
    «صحن مقدس کلیسای ما در حال ویرانی و فساد است.

  • تاجر ثروتمند لندنی، سِر باپتیست هیکس، زمین و حق انتخاب کشیشان را خرید.
    او این حق انتخاب را به کالج عیسی (Jesus College) در آکسفورد واگذار کرد. این حق تا سال ۱۸۱۲ در اختیار کالج باقی ماند، تا اینکه به جوزف پیت منتقل شد.
    سپس پیت در سال ۱۸۱۶ این حق را به کشیش چارلز سیمیون فروخت، و «صندوق سیمیون» (Simeon’s Trust) تا به امروز این حق را حفظ کرده است.
    پیت، که پارک پیت‌ویل و مناطق اطراف آن را توسعه داد، بیشتر زمین‌های کلیسا را برای ساخت‌وساز فروخت.
    وارثان او نیز صحن مقدس کلیسا و حق دریافت عشریه را به یک مؤسسه وکالتی فروختند.
    (نگاه کنید به سال ۱۸۶۱

  • یک فهرست دقیق از کلیسای چلتنهام گزارش داد:
    «یک منزل کشیش مناسب با انبارهای فرعی، یک طویله بزرگ، خانه گاو، اصطبل‌ها، یک حوضچه بزرگ، باغ و یک باغچه کوچک.»
    همچنین ۲۲۴ جریب زمین مرتع نیز وجود داشت

    در این زمان، اجاره‌نامه در اختیار سِر فرانسیس بیکن بود و او همچنان آن را به خانواده هیگز اجاره می‌داد.
    با اینکه خانواده هیگز سالانه ۴۰۰ پوند از زمین درآمد داشتند، تنها ۱۰ پوند در سال به هر یک از دو کشیش برای اداره کلیسا پرداخت می‌کردند.
    این حقوق ناچیز باعث شد کشیشان آگاه و با سواد جذب این کلیسا نشوند.
    با توجه به اینکه مردم به‌درستی آموزش نمی‌دیدند و از آن‌ها مراقبت نمی‌شد، اسقف‌نشین خواستار افزایش دستمزد شد.
    این اختلاف بین خانواده هیگز و اسقف‌نشین به مدت ۱۶ سال ادامه داشت

    در نهایت، برای هر یک از دو کشیش مبلغ ۸۰ پوند در سال به عنوان حقوق تعیین شد.
    رابرت واکر، یکی از کشیشان وقت، خواسته شد تا جای خود را به فردی با دانش بیشتر بدهد.
    او از ترک موقعیت خود امتناع کرد و اختلاف او با اهالی کلیسا تا دادگاه چنسری در لندن کشیده شد

  • جورج وایتفیلد و جان وسلی به چلتنهام سفر کردند.
    آن‌ها چندین بار به این شهر آمدند و هر بار از ورود به کلیسای پاریش منع شدند،
    به همین دلیل در فضای باز و در مقابل جمعیت‌های زیادی موعظه کردند

  • پادشاه جورج سوم، ملکه شارلوت و سه تن از دخترانشان برای استفاده از آب‌های معدنی به چلتنهام آمدند.
    در اولین یک‌شنبه‌ای که خانواده سلطنتی برای عبادت به کلیسای پاریش آمدند، گروه کر چنان دچار هیبت حضور سلطنتی شدند که نتوانستند بخوانند.
    با این حال، در یک‌شنبه‌های بعدیِ سفر سلطنتی، وضعیت بهتری پیدا کردند.
    در آن زمان کلیسا ارگ نداشت، و برای حمایت از گروه کر، یک باسون (ساز بادی) بسیار خوب تهیه شد

  • کلیسای پاریش دیگر برای جمعیت رو به رشد چلتنهام کافی نبود، و به همین دلیل چهار کلیسای دیگر ساخته شد: هولی ترینیتی، سنت جیمز، سنت جان و سنت پل.
    در سه کلیسای نخست، مردم یا باید اشتراک سالانه پرداخت می‌کردند یا برای هر صندلی یک شیلینگ می‌دادند — که معادل حدود ۴٫۷۵ پوند امروزی است.
    در مقابل، کلیسای سنت پل با کمک‌های مردمی ساخته شد، یک کلیسای رایگان بود و «فقرا مطمئناً در آنجا مورد استقبال قرار می‌گرفتند»

  • مشخص شد که سردابه‌های زیر کلیسا شرایط بهداشتی نامناسبی دارند، گالری‌ها (بالکن‌های داخلی) ایمن نیستند، و پشت‌بندهای برج دچار ترک‌خوردگی شده‌اند.
    کلیسا بسته شد. یک کلیسای موقت از آهن موج‌دار در مکانی ساخته شد که اکنون کلیسای سنت متیو در خیابان کلارِنس قرار دارد.
    گالری‌ها برداشته شدند، سردابه‌ها مهر و موم گردیدند، و کف کلیسا با ۹ اینچ بتن پوشانده شد.
    نیمکت‌های جدید نصب شد و کلیسای پاریش در سال ۱۸۶۱ دوباره برای عبادت بازگشایی شد.
    با این حال، جماعت آن‌قدر بزرگ شده بود که دیگر در این ساختمان جا نمی‌شد.
    در نتیجه، کلیسای دخترِ جدیدی به نام سنت متیو در خیابان کلارنس ساخته شد

  • کشیش ادوارد واکر وزیر کلیسا بود و با خرید پاریش، به نخستین ریکتر (Rector) چلتنهام تبدیل شد.
    در آن زمان، جمعیت جماعت کلیسا بسیار افزایش یافته بود و بنای فعلی دیگر پاسخگو نبود.
    کلیسای موقت با کلیسای سنت متیو جایگزین شد که ساخت آن در سال ۱۸۷۹ به پایان رسید.
    ریکتر جدید، کشیش کانن بل، تمایل داشت سنت متیو به‌جای سنت مری، کلیسای اصلی پاریش شود.
    اما با مخالفت شدید مواجه شد و نتوانست این تغییر را عملی کند

  • در روز یکشنبه، ۳ فوریه، کلیسای پاریش توسط اسقف گلاستر، مایکل پرهام، به عنوان مینستر چلتنهام نام‌گذاری شد.
    در هنگام اعطای این عنوان، اسقف مایکل گفت:
    «این کلیسا دقیقاً در جایگاهی قرار دارد که می‌تواند در قلب مذهبی تمام شهر باشد، نه فقط در مرکز پاریش خود.